''to mała śmierć, a wielkie umieranie''; stać mnie tylko na cytowanie cudzego bólu. mój jest jeszcze niewysławialny. 

myśli o Tobie przyklejają mi ręce do stołu, a każda z nich rozpoczyna się od słów ''mogę chodzić po rozżarzonych węglach i szkle, jeśli zechcesz, ale wybacz i wróć''.